รายละเอียดผลิตภัณฑ์:

เทปพันท่อเป็นเทปกาวชนิดหนึ่งที่มีแรงลอกสูง แรงดึง ทนต่อจาระบี ทนต่อความชรา และทนต่อการกัดกร่อน

แอปพลิเคชัน :

ส่วนใหญ่จะใช้สำหรับปิดผนึกกล่อง, เย็บพรม, สายรัดสำหรับงานหนักและอื่น ๆ ในปัจจุบันยังใช้บ่อยในรถยนต์, แชสซีและตู้

เทปพันท่อหรือที่เรียกว่าเทปเป็ดเป็นเทปไวต่อแรงกดแบบผ้าหรือแบบสกริม ซึ่งมักเคลือบด้วยโพลีเอทิลีนมีโครงสร้างหลายประเภทที่ใช้แผ่นรองหลังและกาวที่แตกต่างกัน และคำว่า 'เทปพันท่อ' มักใช้เพื่ออ้างถึงเทปผ้าทุกประเภทที่มีจุดประสงค์ต่างกันเทปพันท่อมักสับสนกับเทปพันสายไฟ (ซึ่งออกแบบมาให้ไม่สะท้อนแสงและลอกออกได้อย่างหมดจด ต่างจากเทปพันสายไฟ)อีกรูปแบบหนึ่งคือเทปพันท่อฟอยล์ทนความร้อน (ไม่ใช่ผ้า) ซึ่งมีประโยชน์สำหรับการปิดผนึกท่อความร้อนและความเย็น ที่ผลิตขึ้นเนื่องจากเทปพันท่อมาตรฐานจะไม่ทำงานอย่างรวดเร็วเมื่อใช้กับท่อทำความร้อนเทปพันท่อโดยทั่วไปจะมีสีเทาเงิน แต่ก็มีสีอื่นๆ หรือแม้แต่แบบพิมพ์ลายด้วย

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 Revolite (ซึ่งในขณะนั้นเป็นส่วนหนึ่งของ Johnson & Johnson) ได้พัฒนาเทปกาวที่ทำจากกาวที่ทำจากยางซึ่งใช้กับแผ่นรองหลังผ้าเป็ดที่ทนทานเทปนี้ต้านทานน้ำและใช้เป็นเทปปิดผนึกกับกล่องกระสุนบางกล่องในช่วงเวลานั้น

"Duck tape" ได้รับการบันทึกไว้ใน Oxford English Dictionary ว่ามีการใช้มาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2442 "เทปพันสายไฟ" (อธิบายว่า "อาจเป็นการเปลี่ยนแปลงของเทป Duck ก่อนหน้านี้") ตั้งแต่ปีพ. ศ. 2508

ประวัติศาสตร์

วัสดุชนิดแรกที่เรียกว่า "เทปเป็ด" คือแถบยาวของผ้าเป็ดฝ้ายธรรมดาที่ใช้ทำรองเท้าให้แข็งแรงขึ้น สำหรับตกแต่งเสื้อผ้า และสำหรับพันสายไฟเหล็กหรือตัวนำไฟฟ้าเพื่อป้องกันการกัดกร่อนหรือการสึกหรอตัวอย่างเช่น ในปี 1902 เคเบิลเหล็กที่รองรับสะพานแมนฮัตตันถูกหุ้มด้วยน้ำมันลินสีดเป็นครั้งแรก จากนั้นจึงพันด้วยเทปเป็ดก่อนจะวางเข้าที่ในช่วงทศวรรษที่ 1910 รองเท้าบูทและรองเท้าบางประเภทใช้ผ้าเป็ดที่เป็นผ้าใบสำหรับส่วนบนหรือพื้นรองเท้าด้านใน และบางครั้งก็มีการเย็บเทปเป็ดเพื่อเสริมความแข็งแรงในปีพ.ศ. 2479 สมาคมวิศวกรสายไฟหุ้มฉนวนซึ่งมีฐานอยู่ในสหรัฐอเมริการะบุว่าการพันเทปเป็ดเป็นหนึ่งในหลายวิธีที่ใช้ในการปกป้องสายไฟหุ้มฉนวนยางในปีพ.ศ. 2485 ห้างสรรพสินค้าของ Gimbel ได้จำหน่ายมู่ลี่แบบเวนิสที่ยึดติดกันด้วยเทปเป็ดแนวตั้งการใช้งานที่กล่าวมาข้างต้นทั้งหมดใช้สำหรับเทปผ้าฝ้ายหรือลินินธรรมดาที่ไม่มีกาวติดมาด้วย

เทปกาวหลายประเภทถูกนำมาใช้ในช่วงทศวรรษปี 1910 รวมถึงม้วนเทปผ้าที่มีการเคลือบกาวด้านหนึ่งเทปกาวสีขาวที่ทำจากผ้าชุบยางและซิงค์ออกไซด์ถูกนำมาใช้ในโรงพยาบาลเพื่อพันบาดแผล แต่อาจใช้เทปอื่นๆ เช่น เทปเสียดสีหรือเทปไฟฟ้าแทนได้ในกรณีฉุกเฉินในปี 1930 นิตยสาร Popular Mechanics บรรยายถึงวิธีทำเทปกาวที่บ้านโดยใช้เทปผ้าธรรมดาจุ่มในของเหลวที่ให้ความร้อนซึ่งผสมขัดสนและยางจากท่อด้านใน

ในปี 1923 Richard Gurley Drew ทำงานให้กับ 3M คิดค้นเทปกาว ซึ่งเป็นเทปกระดาษที่มีกาวเหนียวเล็กน้อยในปี พ.ศ. 2468 เทปนี้ได้กลายมาเป็นเทปกาวยี่ห้อสก๊อตช์ในปี 1930 Drew ได้พัฒนาเทปใสโดยใช้กระดาษแก้วที่เรียกว่าสก๊อตเทปเทปนี้ใช้กันอย่างแพร่หลายในช่วง Great Depression เพื่อซ่อมแซมสิ่งของในครัวเรือนผู้เขียน Scott Berkun ได้เขียนว่าเทปพันสายไฟ "อาจเป็นไปได้" เป็นการดัดแปลงความสำเร็จในช่วงแรกๆ ของ 3Mอย่างไรก็ตาม สิ่งประดิษฐ์ของ Drew ไม่ได้มีพื้นฐานมาจากเทปผ้า

แนวคิดสำหรับสิ่งที่กลายเป็นเทปพันสายไฟมาจากเวสต้า สเตาด์ คนงานโรงงานอาวุธยุทโธปกรณ์และเป็นแม่ของกะลาสีเรือสองคน ผู้ซึ่งกังวลว่าปัญหาเกี่ยวกับซีลกล่องกระสุนจะทำให้ทหารเสียเวลาอันมีค่าในการรบเธอเขียนจดหมายถึงประธานาธิบดีแฟรงคลิน ดี. รูสเวลต์ในปี พ.ศ. 2486 โดยมีแนวคิดที่จะปิดผนึกกล่องด้วยเทปผ้า ซึ่งเธอได้ทดสอบที่โรงงานของเธอจดหมายดังกล่าวถูกส่งต่อไปยัง War Production Board ซึ่งแต่งตั้งจอห์นสัน แอนด์ จอห์นสันเข้ารับตำแหน่งนี้แผนก Revolite ของ Johnson & Johnson ได้ทำเทปกาวทางการแพทย์จากผ้าเป็ดตั้งแต่ปี 1927 และทีมงานที่นำโดย Johnny Denoye จาก Revolite และ Bill Gross ของ Johnson & Johnson ได้พัฒนาเทปกาวใหม่ ซึ่งออกแบบมาให้ฉีกด้วยมือ ไม่ใช่การตัดด้วยกรรไกร

ผลิตภัณฑ์ใหม่ที่ไม่มีชื่อนี้ทำจากเป็ดฝ้ายบางๆ เคลือบด้วยโพลีเอทิลีน (พลาสติก) กันน้ำ โดยมีชั้นกาวสีเทาที่ทำจากยาง (มีตราสินค้าว่า "โพลีโค้ต") ติดอยู่ด้านหนึ่งติดและถอดได้ง่าย และในไม่ช้าก็ดัดแปลงเพื่อซ่อมแซมอุปกรณ์ทางทหารได้อย่างรวดเร็ว รวมถึงยานพาหนะและอาวุธเทปนี้ซึ่งมีสีอมเหลืองมะกอกด้านมาตรฐานกองทัพบก ถูกใช้อย่างแพร่หลายโดยทหารหลังสงคราม ผลิตภัณฑ์เทปเป็ดถูกจำหน่ายในร้านฮาร์ดแวร์เพื่อซ่อมแซมบ้านบริษัท Melvin A. Anderson ในเมืองคลีฟแลนด์ รัฐโอไฮโอ ได้รับลิขสิทธิ์เทปนี้ในปี พ.ศ. 2493 โดยทั่วไปจะใช้ในการก่อสร้างเพื่อพันท่ออากาศหลังจากการประยุกต์ใช้นี้ ชื่อ "เทปพันสายไฟ" ก็ถูกนำมาใช้ในทศวรรษปี 1950 พร้อมกับผลิตภัณฑ์เทปที่มีสีเทาเงินเหมือนท่อดีบุกเทปทนความร้อนและความเย็นแบบพิเศษได้รับการพัฒนาสำหรับท่อความร้อนและเครื่องปรับอากาศในปี 1960 บริษัท Albert Arno, Inc. ซึ่งเป็นบริษัท HVAC ในเมืองเซนต์หลุยส์ รัฐมิสซูรี ได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าชื่อ "Ductape" สำหรับเทปพันท่อ "ทนไฟ" ซึ่งสามารถยึดติดกันที่ 350-400°เอฟ (177-204°ค).

ในปี 1971 Jack Kahl ซื้อบริษัท Anderson และเปลี่ยนชื่อเป็น Manco] ในปี 1975 Kahl ได้เปลี่ยนชื่อแบรนด์เทปพันท่อที่บริษัทของเขาทำเนื่องจากคำทั่วไปที่ใช้ก่อนหน้านี้ "duck tape" เลิกใช้แล้ว [การตรวจสอบล้มเหลว] เขาจึงสามารถเครื่องหมายการค้าของแบรนด์ "Duck Tape" และทำการตลาดผลิตภัณฑ์ของเขาโดยใช้โลโก้การ์ตูนเป็ดสีเหลืองManco เลือกชื่อ "Duck" เป็น "การแสดงความจริงที่ว่าผู้คนมักเรียกเทปพันท่อว่า "duck tape" และเป็นการสร้างความแตกต่างทางการตลาดเพื่อให้โดดเด่นเหนือผู้ขายเทปพันสายไฟรายอื่นๆในปี 1979 แผนการตลาด Duck Tape เกี่ยวข้องกับการส่งการ์ดอวยพรที่มีตราเป็ดสี่ครั้งต่อปี ให้กับผู้จัดการฮาร์ดแวร์ 32,000 คนการสื่อสารจำนวนมากนี้รวมกับบรรจุภัณฑ์สีสันสดใสและสะดวกสบายช่วยให้ Duck Tape ได้รับความนิยมจากฐานลูกค้าที่เกือบจะเป็นศูนย์ ในที่สุด Manco ก็ควบคุมตลาดเทปพันท่อในสหรัฐอเมริกาได้ 40%] เฮงเค็ลเข้าซื้อกิจการในปี 2541 และในปี 2552 Duck Tape ก็ถูกขายให้กับ Shurtape Technologies ซึ่งเป็นเจ้าของโดยตระกูล Shuford ในนอร์ธแคโรไลนาDuck ไม่ใช่เทปพันสายไฟยี่ห้อเดียวของ Shurtape;ข้อเสนอระดับไฮเอนด์ของพวกเขาเรียกว่า "T-Rex Tape""Ultimate Duck" ซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์อันดับต้นๆ ของเฮงเค็ล ยังคงจำหน่ายในสหราชอาณาจักร Ultimate Duck, T-Rex Tape และ Gorilla Tape ที่แข่งขันกันล้วนโฆษณา "เทคโนโลยีสามชั้น"

หลังจากได้กำไรจากสก๊อตเทปในช่วงทศวรรษปี 1930 3เอ็ม ได้ผลิตยุทโธปกรณ์ทางการทหารในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง และในปี 1946 ก็ได้พัฒนาเทปพันสายไฟไวนิลที่ใช้งานได้จริงตัวแรกภายในปี 1977 บริษัทได้จำหน่ายเทปพันท่อทนความร้อนสำหรับท่อทำความร้อนในช่วงปลายทศวรรษ 1990 แผนกเทปของ 3เอ็ม มีรายได้ต่อปี 300 ล้านดอลลาร์ ซึ่งเป็นผู้นำในอุตสาหกรรมของสหรัฐอเมริกาในปี พ.ศ. 2547 3M ได้คิดค้นเทปพันท่อชนิดใส

การผลิต

เทปพันท่อสมัยใหม่ผลิตจากผ้าทอหลากหลายชนิดเพื่อให้มีความแข็งแรงด้ายหรือเส้นด้ายเติมของผ้าอาจเป็นผ้าฝ้าย โพลีเอสเตอร์ ไนลอน เรยอน หรือไฟเบอร์กลาสผ้านี้เป็นผ้ากอซบางมากที่เรียกว่า "scrim" ซึ่งเคลือบไว้ด้านหลังด้วยโพลีเอทิลีนความหนาแน่นต่ำ (LDPE)สีของ LDPE นั้นมาจากเม็ดสีต่างๆสีเทาตามปกติมาจากผงอะลูมิเนียมผสมลงใน LDPEความกว้างของเทปที่ผลิตโดยทั่วไปมีสองขนาด: 1.9 นิ้ว (48 มม.) และ 2 นิ้ว (51 มม.)นอกจากนี้ยังมีความกว้างอื่นๆ อีกด้วยม้วนเทปพันสายไฟเชิงพาณิชย์ที่ใหญ่ที่สุดถูกสร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2548 สำหรับเฮงเค็ล โดยมีความกว้าง 3.78 นิ้ว (9.6 ซม.) เส้นผ่านศูนย์กลางม้วน 64 นิ้ว (160 ซม.) และหนัก 650 ปอนด์ (290 กก.)

การใช้งานทั่วไป

เทปพันท่อมักใช้ในสถานการณ์ที่ต้องการเทปที่แข็งแรง ยืดหยุ่น และเหนียวมากบางชนิดมีกาวที่ติดทนนานและทนทานต่อสภาพดินฟ้าอากาศ

กาวเทปชนิดพิเศษซึ่งไม่ทิ้งคราบเหนียวเมื่อลอกออก เป็นที่นิยมในหมู่เจ้าหน้าที่ในอุตสาหกรรมละคร ภาพยนตร์ และโทรทัศน์

เทปพันท่อในรูปลักษณ์ของ "เทปสำหรับนักแข่ง" "เทปสำหรับการแข่งขัน" หรือ "เทป 100 ไมล์ต่อชั่วโมง" ถูกนำมาใช้ในกีฬามอเตอร์สปอร์ตมานานกว่า 40 ปีเพื่อซ่อมแซมตัวถังไฟเบอร์กลาส (รวมถึงการใช้งานอื่นๆ)เทป Racer มีหลากหลายสีเพื่อช่วยให้เข้ากับสีทาทั่วไปในสหราชอาณาจักร มักจะเรียกว่า "เทปติดถัง" ในการใช้มอเตอร์สปอร์ต

การใช้งานบนท่อ

ไม่ควรสับสนระหว่างผลิตภัณฑ์ที่เรียกว่าเทปพันสายไฟกับเทปพิเศษที่ออกแบบมาเพื่อปิดผนึกท่อความร้อนและการระบายอากาศ (HVAC) แม้ว่าเทปเหล่านี้อาจเรียกว่า "เทปพันท่อ"เพื่อให้ข้อมูลในห้องปฏิบัติการว่าสารเคลือบหลุมร่องฟันและเทปชนิดใดอยู่ได้ และตัวใดมีแนวโน้มที่จะล้มเหลว การวิจัยได้ดำเนินการที่ห้องปฏิบัติการแห่งชาติ Lawrence Berkeley แผนกเทคโนโลยีพลังงานสิ่งแวดล้อมข้อสรุปหลักของพวกเขาคือเราไม่ควรใช้เทปพันสายไฟในการปิดผนึกท่อ (พวกเขากำหนดให้เทปพันสายไฟเป็นเทปผ้าที่มีกาวยาง)การทดสอบแสดงให้เห็นว่าภายใต้สภาวะที่ท้าทายแต่สมจริง เทปพันท่อจะเปราะและอาจเสียหายอย่างรวดเร็ว ในบางครั้งอาจรั่วหรือหลุดออกโดยสิ้นเชิง

เทปพันสายไฟทั่วไปไม่มีใบรับรองความปลอดภัย เช่น UL หรือ Proposition 65 ซึ่งหมายความว่าเทปอาจไหม้อย่างรุนแรง ทำให้เกิดควันพิษอาจทำให้เกิดการกลืนกินและความเป็นพิษจากการสัมผัสอาจมีความแข็งแรงทางกลไม่สม่ำเสมอและกาวอาจมีอายุการใช้งานต่ำการใช้ท่อดังกล่าวเป็นสิ่งต้องห้ามโดยรัฐแคลิฟอร์เนียและตามหลักเกณฑ์การก่อสร้างในสถานที่อื่นๆ อีกหลายแห่ง

การใช้งานในการบินอวกาศ

ตามที่วิศวกรของ NASA เจอร์รี่ วูดฟิลล์ ซึ่งเป็นทหารผ่านศึก NASA วัย 52 ปี ระบุว่าเทปพันสายไฟถูกเก็บไว้บนเรือทุกภารกิจตั้งแต่ช่วงแรกของโครงการราศีเมถุน

วิศวกรและนักบินอวกาศของ NASA ได้ใช้เทปพันสายไฟในการทำงาน รวมถึงในสถานการณ์ฉุกเฉินบางอย่างด้วยการใช้งานดังกล่าวเกิดขึ้นในปี 1970 เมื่อ Woodfill ทำงานใน Mission Control เมื่อตัวกรองคาร์บอนไดออกไซด์สี่เหลี่ยมจัตุรัสจากโมดูลคำสั่งที่ล้มเหลวของ Apollo 13 ต้องได้รับการแก้ไขให้พอดีกับภาชนะทรงกลมในโมดูลดวงจันทร์ ซึ่งถูกใช้เป็นเรือชูชีพหลังจากเกิดการระเบิด เส้นทางสู่ดวงจันทร์วิธีแก้ปัญหาเบื้องต้นคือใช้เทปพันสายไฟและสิ่งของอื่นๆ บนเรืออะพอลโล 13 โดยลูกเรือภาคพื้นดินจะถ่ายทอดคำแนะนำไปยังลูกเรือเครื่องฟอก CO2 ของโมดูลดวงจันทร์เริ่มทำงานอีกครั้ง ซึ่งช่วยชีวิตนักบินอวกาศทั้งสามคนบนเครื่องได้

Ed Smylie ผู้ออกแบบการดัดแปลงเครื่องขัดพื้นภายในเวลาเพียงสองวัน กล่าวในภายหลังว่าเขารู้ว่าปัญหาจะแก้ไขได้เมื่อได้รับการยืนยันว่ามีเทปพันสายไฟอยู่บนยานอวกาศ: "ฉันรู้สึกเหมือนเราเป็นอิสระจากบ้าน" เขากล่าวในปี 2548 " สิ่งหนึ่งที่เด็กทางใต้จะไม่มีวันพูดคือ 'ฉันไม่คิดว่าเทปพันท่อจะซ่อมมันได้'"

เทปพันสายไฟ หรือที่เรียกกันว่า "...เทปสีเทาอเมริกันสมัยเก่า..." ถูกใช้โดยนักบินอวกาศอพอลโล 17 บนดวงจันทร์เพื่อซ่อมแซมบังโคลนที่เสียหายบนรถแลนด์โรเวอร์ เพื่อป้องกันความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นจากสเปรย์ ฝุ่นดวงจันทร์ขณะขับรถ

การใช้งานทางทหาร

ในกองเรือดำน้ำของสหรัฐอเมริกา เทปกาวผ้าเรียกว่า "EB Green" เนื่องจากเทปพันสายไฟที่ Electric Boat ใช้เป็นสีเขียวเรียกอีกอย่างว่า "duck tape", "riggers' tape", "hurricane tape" หรือ "100-mph tape"-ชื่อที่มาจากการใช้เทปพันสายไฟชนิดต่างๆ ที่ควรจะทนทานต่อแรงลมได้ถึง 100 ไมล์ต่อชั่วโมง (160 กม./ชม.; 87 kn)เทปนี้ตั้งชื่อเช่นนี้เพราะว่าถูกใช้ในช่วงสงครามเวียดนามเพื่อซ่อมแซมหรือปรับสมดุลใบพัดของเฮลิคอปเตอร์

การใช้งานทางเลือก

ความนิยมอย่างกว้างขวางและการใช้งานที่หลากหลายของเทปพันท่อทำให้ได้รับความนิยมอย่างมากในวัฒนธรรมสมัยนิยม และได้สร้างแรงบันดาลใจให้กับการใช้งานที่สร้างสรรค์และเต็มไปด้วยจินตนาการมากมาย

การบำบัดด้วยการบดเคี้ยวด้วยเทปพันท่อ (DTOT) เป็นวิธีการรักษาหูดโดยใช้เทปพันสายไฟปิดไว้เป็นระยะเวลานานหลักฐานเกี่ยวกับประสิทธิผลของมันไม่ดีจึงไม่แนะนำให้ใช้เป็นการรักษาตามปกติอย่างไรก็ตาม การศึกษาอื่นๆ แนะนำว่าการรักษาด้วยเทปพันสายไฟมีประสิทธิภาพมากกว่าทางเลือกทางการแพทย์ที่มีอยู่เทปพันท่อมักใช้ในการซ่อมรองเท้าเนื่องจากมีความยืดหยุ่น

มีการใช้เทปพันสายไฟเพื่อแก้ไขปัญหาการโทรตกของ iPhone 4 ของ Apple ชั่วคราว เป็นทางเลือกแทนเคสยางของ Apple

ในวัฒนธรรมสมัยนิยม

The Duct Tape Guys (จิม เบิร์ก และ ทิม ไนเบิร์ก) เขียนหนังสือเจ็ดเล่มเกี่ยวกับเทปพันสายไฟ ในปี 2548 หนังสือขายดีของพวกเขาขายได้มากกว่า 1.5 ล้านเล่ม และนำเสนอการใช้เทปพันสายไฟจริงและแปลกตาในปี 1994 พวกเขาบัญญัติคำว่า "มันไม่พัง แค่ขาดเทปพันสายไฟ"เพิ่มเข้าไปในวลีนั้นในปี 1995 ด้วยการตีพิมพ์หนังสือเกี่ยวกับน้ำมันหล่อลื่น WD-40 คือ "กฎสองข้อช่วยให้คุณมีชีวิตอยู่ได้: ถ้ามันติดอยู่และไม่ควรจะเป็น WD-40 ก็ต้องติด ถ้ามันไม่ติดและควรจะเป็น ให้เป็นเทปพันท่อมัน"เว็บไซต์ของพวกเขานำเสนอการใช้เทปพันสายไฟจากผู้คนทั่วโลกตั้งแต่แฟชั่นไปจนถึงการซ่อมรถยนต์การรวมกันของ WD-40 และเทปพันสายไฟบางครั้งเรียกว่า "ชุดซ่อมคนใจแคบ"

ตัวละครซิทคอมของแคนาดา The Red Green Show มักใช้เทปพันสายไฟ (ซึ่งเขาเรียกว่า "อาวุธลับของช่างซ่อมบำรุง") เป็นทั้งทางลัดไปสู่การยึดที่เหมาะสมและการใช้งานที่แหวกแนวบางครั้งซีรีส์นี้ก็ได้จัดแสดงผลงานการสร้างสรรค์เทปพันสายไฟสำหรับพัดลมซีรีส์นี้มีภาพยนตร์สารคดีเรื่องหนึ่งซึ่งมีชื่อว่า Duct Tape Forever และการรวบรวม VHS/DVD หลายรายการเกี่ยวกับการใช้เทปของรายการได้รับการเผยแพร่แล้วตั้งแต่ปี 2000 ดาราซีรีส์ Steve Smith (ในชื่อ "Red Green") ได้กลายเป็น "ทูตของ Scotch Duct Tape" ของ 3M

MythBusters ซีรีส์ Discovery Channel มีเทปพันสายไฟในตำนานหลายเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการใช้งานที่ไม่ใช่แบบดั้งเดิมตำนานที่ได้รับการยืนยัน ได้แก่ การระงับรถยนต์เป็นระยะเวลาหนึ่ง การสร้างปืนใหญ่ที่ใช้งานได้ เรือใบสำหรับสองคน เรือแคนูสำหรับสองคน (พร้อมไม้พายพันท่อ) แพสำหรับสองคน รองเท้าแตะโรมัน ชุดหมากรุก การรั่วไหล กระป๋องน้ำหลักฐาน เชือก เปลญวนที่สามารถรองรับน้ำหนักของผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่ การยึดรถไว้กับที่ สะพานที่ทอดยาวไปตามความกว้างของอู่เรือแห้ง และ Trebuchet ที่ใช้งานได้เต็มรูปแบบพร้อมเทปพันสายไฟเป็นเพียงเครื่องผูกเท่านั้นในตอน "Duct Tape Plane" เหล่า MythBusters ได้ซ่อมแซม (และเปลี่ยนในที่สุด) ผิวของเครื่องบินน้ำหนักเบาด้วยเทปพันสายไฟ และบินอยู่เหนือรันเวย์ไม่กี่เมตร

รายการวิทยุของ Garrison Keillor A Prairie Home Companion รวมถึงโฆษณาสวมตลกที่ได้รับการสนับสนุนจาก "American Duct Tape Council"